zgryz (język polski)

wymowa:
IPA: [zɡrɨs], AS: [zgrys], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. ustawienie zębów względem siebie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Stała przed lustrem i doszukiwała się u siebie nieprawidłowego zgryzu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) nieprawidłowy zgryz • wada zgryzu • mocny / słaby zgryz • ćwiczenie zgryzu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zgryzota ż, zgryzotka ż, zgryźliwość ż, zgryźliwiec m, zgryzanie n, zgryzienie n, odgryzanie n
czas. gryźć, zgryzać ndk., zgryźć dk.
przym. zgryźliwy
przysł. zgryźliwie
związki frazeologiczne:
zgryz nożycowy
etymologia:
zob. zgryzać
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) occlusion
  • duński: (1.1) bid n, sammenbid n
  • hiszpański: (1.1) encaje m (de los maxilares)
  • niemiecki: (1.1) Okklusion ż
  • nowogrecki: (1.1) σύγκλειση ż
  • rosyjski: (1.1) прикус m
  • szwedzki: (1.1) bett n
  • włoski: (1.1) occlusione ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.