zausznik (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. powiernik, potajemnie dostarczający różnych informacji[1]
(1.2) pot. dawny przyjaciel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) opt. część okularów

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(3.1) zool. perkoz zausznik, gatunek ptaka wędrownego z rodziny perkozów; zob. też perkoz zausznik w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
(3.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) powiernik, szpieg
(1.2) druh, kamrat, kum
(3.1) perkoz zausznik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ucho n, uszatka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zausznik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.