zanik (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈzãɲik], AS: [zãńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zanikanie, zamieranie czegoś
(1.2) proces stopniowego zmniejszania się objętości tkanki, narządu, zdolności organizmu lub części ciała będące rezultatem uszkodzenia nerwów, długotrwałej bezczynności lub niedokrwienia
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) zanik wartościjęz. zanik głosek
(1.2) zanik mięśni / zanik masy mięśniowej • zanik pamięci • zanik odporności • nabyty zespół zaniku odporności • zanik fizjologiczny • zanik tkanki tłuszczowej / łącznej
synonimy:
(1.1) ubywanie, zanikanie, zamieranie, wymieranie, znikanie
(1.2) atrofia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zanikanie n, zaniknięcie n
czas. zanikać ndk., zaniknąć dk.
przym. zanikowy, zanikły
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.