zanikać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zaniknąć)

(1.1) stawać się niepostrzegalnym

(1.2) przestawać istnieć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czeznąć, kurczyć się, maleć, marnieć, niknąć, podupadać, słabnąć, ubywać, umykać, zacierać się, zamazywać się, zatracać się, zmniejszać się

(1.2) ginąć, niknąć, obumierać, przechodzić, przepadać, wymierać, zamierać, zawalić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zanik mrz, zanikanie n, zaniknięcie n

czas. zaniknąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) decline, die away, disappear, dwindle, evanesce, fade away, fade out, wane; (1.2) die, die out, disappear, dwine, lapse, vanish, wither
• francuski: (1.1) décroître, évanouir, s'effacer; (1.2) disparaître
• hiszpański: (1.1) desaparecer, extinguirse, perderse; (1.2) desaparecer, extinguirse, pasar
• niemiecki: (1.1) aussetzen, schrumpfen, schwinden, verblassen, verhallen; (1.2) absterben
• szwedzki: (1.1) avta, ebba ut, mattas, mattas av, tyna, tyna av, tyna bort, tvina, förtvina, dö ut, slockna, blekna, suddas ut, falna, bedarra, mojna; (1.2) försvinna, komma bort, dö ut, dö bort, tyna bort

źródła: