zaczekać (język polski)

wymowa:
IPA: [zaˈʧ̑ɛkaʨ̑], AS: [začekać]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. czekać)

(1.1) pozostać w jednym miejscu lub stanie do momentu stania się czegoś, czego się chce
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Jeśli państwo zaczekacie, mogę zapłacić sumę w przyszłym tygodniu[1].
(1.1) Często trzeba było chwilę zaczekać na kolejną partię bułek, które wyciągała z pieca kilkunastoletnia pomocnica, czy córka piekarza na drewnianej szufli, o długim trzonku[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poczekać, reg. śl. doczkać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oczekiwanie n, czekanie n, zaczekanie
czas. czekać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: czekać
źródła:
  1. Stanisław Milewski, Ciemne sprawy międzywojnia, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jeremi Przybora, Przymknięte oko opaczności, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.