szufla (język polski)
typowa szufla (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) łopata z ostro wygiętymi do góry krawędziami bocznymi blaszanego lub plastikowego ostrza i styliskiem zakończonym uchwytem w kształcie litery D lub T
- (1.2) ilość materiału mieszcząca się na szufli (1.1)
- (1.3) druk. blacha do formowania, przenoszenia i przechowywania tekstu
wykrzyknik
- (2.1) pot. pozdrowienie, przywitanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych
- (2.2) pot. pożegnanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szufla szufle dopełniacz szufli szufli / szufel celownik szufli szuflom biernik szuflę szufle narzędnik szuflą szuflami miejscownik szufli szuflach wołacz szuflo szufle - przykłady:
- (1.1) U tej starej szufli urwał się trzonek.
- (1.2) Zazwyczaj ile szufli węgla wsypujesz?
- składnia:
- (1.2) szufla + D.
- kolokacje:
- (1.1) blaszana / plastikowa szufla
- (1.2) szufla koksu / węgla
- synonimy:
- (1.3) szufelka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) narzędzie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szuflak mzw, szuflisko n, szuflowanie n
- zdrobn. szufelka ż
- czas. szuflować ndk.
- przym. szuflowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Schaufel[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
szufla (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.