zęza (język polski)

zęza (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈzɛ̃w̃za], AS: [zẽũ̯za], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mar. żegl. najniższa wewnętrzna część kadłuba statku; zob. też zęza w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zęza	zęzy
dopełniacz	zęzy	zęz
celownik	zęzie	zęzom
biernik	zęzę	zęzy
narzędnik	zęzą	zęzami
miejscownik	zęzie	zęzach
wołacz	zęzo	zęzy

przykłady:

(1.1) Jeszcze jedną ważną cechą Okrętu, myślał smętnie sierżant Colon, kiedy opadali w błękitny półmrok, było to, że nie dało się wybrać wody z zęzy^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zenza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zenza ż, zęzówka ż

przym. zęzowy. zenzowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bilge, bulge
• esperanto: (1.1) bilĝo
• hiszpański: (1.1) sentina ż
• nowogrecki: (1.1) σεντίνα ż

źródła: