wzdychać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvzdɨxaʨ̑], AS: [vzdyχać]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) głęboko i głośno oddychać, zazwyczaj w celu wyrażenia smutku lub ulgi
(1.2) mówić coś z głośnym odetchnięciem
(1.3) potajemnie się kochać w kimś, bardzo czegoś pragnąć lub do czegoś
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Dziewczyny wzdychały: - Ach, żeby znaleźć sobie jakiś fajny "obiekt"![1]
(1.3) Przez całe wakacje w Pieninach wzdychał, platonicznie, choć z wzajemnością, do wyidealizowanej Adeli, ale próg dorosłości seksualnej przekroczył, jak zwykle wtedy, w burdelu, za pieniądze[2].
składnia:
(1.3) wzdychać do + D. / wzdychać za + N.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wzdychanie ndk., westchnięcie dk.
czas. westchnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ewa Berberyusz, Moja teczka, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.