dorosłość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co dorosłe
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik dorosłość dopełniacz dorosłości celownik dorosłości biernik dorosłość narzędnik dorosłością miejscownik dorosłości wołacz dorosłości - przykłady:
- składnia:
- (1.1) dorosłość + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dorosły m, dorastanie n, dorośnięcie n
- czas. dorastać ndk., dorosnąć dk.
- przym. dorosły, niedorosły
- przysł. dorośle
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dorosły + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) adulthood
- białoruski: (1.1) даросласць ż
- czeski: (1.1) dospělost ż
- francuski: (1.1) âge adulte m, majorité ż
- hiszpański: (1.1) adultez ż
- niderlandzki: (1.1) volwassenheid ż
- niemiecki: (1.1) Erwachsenenalter n
- słoweński: (1.1) odraslost
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.