wylaszczyć się (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vɨˈlaʃʧ̑ɨʨ̑‿ɕɛ], AS: [vylaščyć‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal.• zestr. akc.
-
- znaczenia:
czasownik zwrotny dokonany (ndk. wylaszczać się)
- (1.1) pot. o kobiecie: zrobić z siebie laskę; makijażem, fryzurą, uzyskaniem odpowiedniej figury poprawić swój wygląd[1]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Lecę już, bo muszę się wylaszczyć na dzisiejszą imprezę.
- (1.1) Widzisz Mariolę tam obok baru? Nieźle wylaszczona.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zrobić się, zrobić się na bóstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. wylaszczać się ndk., zlaszczyć się dk., odlaszczyć się dk.
- rzecz. wylaszczenie n, wylaszczanie n, laseczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Bartek Chaciński, Wyczesany słownik najmłodszej polszczyzny, Znak, Kraków 2005, ISBN 83-240-0544-7, s. 155–157.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.