wyjadacz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba z doświadczeniem
(1.2) daw. osoba żyjąca na cudzy koszt
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pan Alfred to stary wyjadacz, przychodzi do klubu od trzydziestu lat.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) weteran, wyga
antonimy:
(1.1) nowicjusz, żółtodziób
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyjadanie n
forma żeńska wyjadaczka ż
czas. wyjadać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wyjadać + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
  • włoski: (1.1) praticone m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.