wszechwładny (język polski)

wymowa:
IPA: [fʃɛɣˈvwadnɨ], AS: [fšeγvu̯adny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.post. utr. dźw.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający nieograniczoną władzę nad wszystkim
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nadżarte próchnicą same padały na ziemię jakby w bałwochwalczym pokłonie przed wszechwładnym czasem[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wszechwładny minister
synonimy:
(1.1) wszechmogący, wszechmocny
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) potężny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wszechwładność ż
przysł. wszechwładnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Alfred Szklarski, Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.