wrota (język polski)
wrota (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈvrɔta], AS: [vrota]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) wielkie drzwi frontowe
- (1.2) przen. sposób, szansa na osiągnięcie czegoś znaczącego
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik wrota dopełniacz wrót celownik wrotom biernik wrota narzędnik wrotami miejscownik wrotach wołacz wrota - przykłady:
- (1.1) Wszedłem do kościoła ogromnymi wrotami.
- (1.1) Po śmierci chciałbym przekroczyć wrota do nieba.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) carskie wrota
- synonimy:
- (1.1) brama; daw. odrzwia, podwoje, wierzeje
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wrotny
- związki frazeologiczne:
- patrzeć jak cielę na malowane wrota / patrzeć jak wół na malowane wrota / gapić się jak cielę na malowane wrota / gapić się jak wół na malowane wrota
- etymologia:
- (1.1) prasł. *vorta[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gate
- arabski: (1.1) بوابة ż
- białoruski: (1.1) вароты lm
- chiński standardowy: (1.1) 门 (mén)
- esperanto: (1.1) pordo
- hiszpański: (1.1) portalón m
- karaimski: (1.1) кабак
- litewski: (1.1) vartai
- łotewski: (1.1) vàrti
- niemiecki: (1.1) Tor n
- nowogrecki: (1.1) πύλη ż
- rosyjski: (1.1) ворота n
- ukraiński: (1.1) ворота n lm
- źródła:
- ↑ Agnieszka Krygier-Łączkowska, Europejczycy, Słowianie, Polacy. Na czym polega pokrewieństwo językowe? (Propozycja rozdziału podręcznika do nauczania treści historycznojęzykowych na studiach I stopnia), „Kwartalnik Językoznawczy” 2011/1 (5), s. 98.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.