wilk morski (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvʲilk ˈmɔrsʲci], AS: [vʹilk morsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wym. warsz.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przen. bardzo doświadczony marynarz
- odmiana:
- (1.1)[1][2] związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wilk morski wilkowie morscy dopełniacz wilka morskiego wilków morskich celownik wilkowi morskiemu wilkom morskim biernik wilka morskiego wilków morskich narzędnik wilkiem morskim wilkami morskimi miejscownik wilku morskim wilkach morskich wołacz wilku morski wilkowie morscy depr. M. i W. lm: (te) wilki morskie - przykłady:
- (1.1) W tawernie stary wilk morski opowiadał swoje przygody.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) tytuł książki Jacka Londona (tytuł oryginalny The Sea Wolf)
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) ujk i vjetër
- angielski: (1.1) seadog
- białoruski: (1.1) марскі воўк m
- czeski: (1.1) mořský vlk m
- duński: (1.1) søulk w
- hiszpański: (1.1) lobo de mar m
- indonezyjski: (1.1) pelaut kawakan
- kirgiski: (1.1) деңиз карышкыры
- nowogrecki: (1.1) θαλασσόλυκος
- portugalski: (1.1) lobo do mar m
- rosyjski: (1.1) морской волк m
- słowacki: (1.1) morský vlk m
- ukraiński: (1.1) морський вовк m
- włoski: (1.1) lupo di mare m
- źródła:
- ↑ Jaki rodzaj ma wyrażenie „wilk morski”
- ↑
Hasło „wilk morski” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.