weterynaria (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɛtɛrɨ̃ˈnarʲja], AS: [veterỹnarʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. nauka o zdrowiu i chorobach zwierząt, zob. medycyna weterynaryjna

(1.2) pot. kierunek na studiach, na którym wykłada się medycynę weterynaryjną

rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński

(2.1) środ. studenci weterynarii (1.2)^[1]

odmiana:

(1.1-2.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	weterynaria	weterynarie
dopełniacz	weterynarii	weterynarii / przest. weterynaryj
celownik	weterynarii	weterynariom
biernik	weterynarię	weterynarie
narzędnik	weterynarią	weterynariami
miejscownik	weterynarii	weterynariach
wołacz	weterynario	weterynarie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) lekarz weterynarii • zakład weterynarii

synonimy:

(1.1) medycyna weterynaryjna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. weterynarz m

przym. weterynaryjny, weterynarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: medycyna weterynaryjna

• aragoński: (1.1) albeitería ż
• baskijski: (1.1) albaitaritza
• białoruski: (1.1) ветэрынарыя ż
• bośniacki: (1.1) veterina ż
• bułgarski: (1.1) ветеринарство n, ветеринария ż
• chorwacki: (1.1) veterina ż
• esperanto: (1.1) veterinario
• hiszpański: (1.1) veterinaria ż
• kazachski: (1.1) ветеринария
• kirgiski: (1.1) ветеринария
• litewski: (1.1) veterinarija ż
• malajalam: (1.1) വെറ്ററിനറി (veṟṟaṟinaṟi)
• niemiecki: (1.1) Tiermedizin ż
• nowogrecki: (1.1) κτηνιατρική ż (ktīniatrikī́)
• portugalski: (1.1) veterinária ż
• rosyjski: (1.1) ветеринария ż
• słowacki: (1.1) veterinárstvo n
• słoweński: (1.1) veterina ż, živinozdravstvo n, veterinarstvo n; (1.2) veterina ż
• ukraiński: (1.1) ветеринарія ż
• węgierski: (1.1) állatorvostan
• włoski: (1.1) veterinaria ż

źródła: