weganka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vɛˈɡãnka], AS: [vegãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta przestrzegająca zasad weganizmu, będąca na diecie wegańskiej, nie jedząca pokarmów pochodzenia zwierzęcego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik weganka weganki dopełniacz weganki weganek celownik wegance wegankom biernik wegankę weganki narzędnik weganką wegankami miejscownik wegance wegankach wołacz weganko weganki - przykłady:
- (1.1) Jest weganką i tego nie zmieni. Gdy dosiada konia nie używa bata i zakłada najmniejsze i najłagodniej zakończone ostrogi[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. weganin m, weganizm m
- przym. wegański
- przysł. wegańsko
- czas. weganizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) forma żeńska od: weganin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: weganin
- chorwacki: (1.1) veganka ż
- francuski: (1.1) végétalienne ż
- hiszpański: (1.1) vegana ż
- portugalski: (1.1) vegetalista ż, vegana ż
- słowacki: (1.1) vegánka ż
- włoski: (1.1) vegetalista ż, vegetaliana ż, vegana ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.