włóka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) roln. narzędzie rolnicze do wyrównywania ziemi
- (1.2) roln. uprawianie ziemi za pomocą włóki (1.1)
- (1.3) jedn. miar. miara powierzchni gruntu ornego wynosząca 30 morgów
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) daw. włóczęga[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik włóka włóki dopełniacz włóki włók celownik włóce włókom biernik włókę włóki narzędnik włóką włókami miejscownik włóce włókach wołacz włóko włóki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik włóka włóki dopełniacz włóki włóków celownik włóce włókom biernik włókę włóki narzędnik włóką włókami miejscownik włóce włókach wołacz włóko włóki - przykłady:
- (1.2) Włóka zajęła im całe popołudnie.
- (1.3) Dodatkowo Bisztynek otrzymał 30 włók we wsi Dąbrowa[2].
- (2.1) Wziąłem na furę tego włókę, którego widzieliśmy wcześniej pod kościołem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) włóczykij
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. włóczek mos, włóczka ż
- przym. włóczkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „włóka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.