Dąbrowa (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. toponim, nazwa licznych miejscowości w Polsce; t. człon nazwy tych miejscowości; zob. też Dąbrowa w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Dąbrowa	Dąbrowy
dopełniacz	Dąbrowy	Dąbrów
celownik	Dąbrowie	Dąbrowom
biernik	Dąbrowę	Dąbrowy
narzędnik	Dąbrową	Dąbrowami
miejscownik	Dąbrowie	Dąbrowach
wołacz	Dąbrowo	Dąbrowy

przykłady:

(1.1) Pociąg do Dąbrowy odchodzi z peronu trzeciego.

(1.1) Rodzina Rząsów mieszka w Dąbrowie od czterech pokoleń.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Dąbrowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Dąbrowy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Dąbrowy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Dąbrowy • mieszkaniec / mieszkanka Dąbrowy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Dąbrowie • pochodzić z Dąbrowy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Dąbrowy • Dąbrowa Białostocka • Dąbrowa Górnicza • Dąbrowa Tarnowska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dąbrowa ż, dąbrowianin m, dąbrowianka ż, Dąbrowice nmos, Dąbrówka ż, dąbrowiak m

przym. dąbrowski, dąbrowicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dąbrowa

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: