wąpierz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mit. słow. fant. istota nadprzyrodzona, wskrzeszony trup mający żywić się krwią ludzi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wąpierz wąpierze dopełniacz wąpierza wąpierzy celownik wąpierzowi wąpierzom biernik wąpierza wąpierzy narzędnik wąpierzem wąpierzami miejscownik wąpierzu wąpierzach wołacz wąpierzu wąpierze - przykłady:
- (1.1) Na szmaty wąpierz nieszczęsnych podarł, całą z żył krew wypił![1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wampir
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ostatecznie najprawdopodobniej z prasł. *ǫpirь; notowane w Kulturze ludowej Słowian Kazimierza Moszyńskiego jako dialektalna forma pol. upiór, nie znajduje jednak potwierdzenia w źródłach gwarowych[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wampir
- źródła:
- ↑ Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hanna Popowska-Taborska, Kłopoty ze słowiańskim upiorem, 1999, w: Z językowych dziejów Słowiańszczyzny.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.