uwolnić (język polski)

wymowa:
IPA: [uˈvɔlʲɲiʨ̑], AS: [uvolʹńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. uwalniać)

(1.1) wypuścić na wolność, oswobodzić
(1.2) usunąć więzy ograniczające ruchy
(1.3) oswobodzić kogoś z jakichś ograniczeń lub od czegoś nieprzyjemnego
(1.4) z zarzutów: oczyścić

czasownik zwrotny dokonany uwolnić się (ndk. uwalniać się)

(2.1) wyrwać się z zamknięcia
(2.2) usunąć więzy ograniczające swoje ruchy
(2.3) wyzwolić się z jakichś ograniczeń lub od czegoś nieprzyjemnego
(2.4) z zarzutów: oczyścić się
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIa
(2.1-4) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Porywacze uwolnili go tak jak uzgodniono.
(1.3) Panie, nie daj nam popaść w pokusę, lecz uwolnij nas ode złego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uwolnienie n, uwalnianie n, samouwolnienie n
czas. uwalniać
przym. wolny
tem. słow. wolno-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.