uciskać (język polski)

wymowa:
IPA: [uˈʨ̑iskaʨ̑], AS: [ućiskać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik

(1.1) wywierać ucisk na coś
(1.2) o elemencie ubioru: pasku, bucie: uwierać, być za ciasnym
(1.3) prześladować, ograniczać czyjąś wolność
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.3) Potępił obłudę bogaczy, którzy pościli i składali ofiary w świątyni jerozolimskiej, a równocześnie uciskali ubogich, sieroty i dzieci[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) gnębić, dręczyć, ciemiężyć, ograniczać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ucisk m, uciskanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.