gnębić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. pognębić, zgnębić)

(1.1) znęcać się psychicznie lub fizycznie nad kim lub nad czym

(1.2) powodować zły stan psychiczny

czasownik zwrotny niedokonany gnębić się (dk. pognębić się, zgnębić się)

(2.1) trwać w złym stanie psychicznym

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wiele rządów gnębi działaczy politycznych.

(1.2) Monikę gnębiła zazdrość o swojego męża.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dręczyć, prześladować, uciskać; daw. oprymować

(1.2) kłopotać, trapić

(2.1) trapić się, niepokoić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gnębienie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oppress; (1.2) bother, trouble; (2.1) worry
• francuski: (1.1) opprimer; (1.2) tourmenter
• hiszpański: (1.1) oprimir, tiranizar; (1.2) abrumar, atormentar, agobiar; (2.1) atormentarse
• niemiecki: (1.1) knechten, unterdrücken; (1.2) bedrängen, quälen; (2.1) sich quälen
• nowogrecki: (1.1) τυραννώ, καταπιέζω; (1.2) βασανίζω, αγχώνω, καταταράζω; (2.1) τυραννιέμαι, βασανίζομαι
• włoski: (1.1) opprimere, sopraffare, tartassare, vessare

źródła: