tykanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [tɨˈkãɲɛ], AS: [tykãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od tykać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik tykanie dopełniacz tykania celownik tykaniu biernik tykanie narzędnik tykaniem miejscownik tykaniu wołacz tykanie - przykłady:
- (1.1) Obudziło mnie tykanie tego wielkiego zegara w salonie.
- (1.1) Niektórzy nie lubią tykania przez obcych.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zetknąć, wytykać, wytknąć, stykać, tykać ndk., tknąć dk., tyknąć dk.
- rzecz. niedotykalski mos, styk mrz, stykówka ż, stycznik mrz, tknięcie n, przetykacz mrz, zestyk mrz
- przym. dotykowy, niedotykalski
- zaim. ty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) tic tac m
- hiszpański: (1.1) tictac m
- nowogrecki: (1.1) τικ τακ n, τίκι τακ n
- źródła:
tykanie (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) tykanie (mówienie na ty)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.