zetknąć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. stykać)

(1.1) przysunąć do siebie obiekty, do zetknięcia
(1.2) spowodować spotkanie, znajomość dwóch lub więcej osób

czasownik zwrotny dokonany zetknąć się (ndk. stykać się)

(2.1) przysunąć się do zetknięcia, połączenia
(2.2) wejść w bezpośredni kontakt z kimś
(2.3) daw. spotkać się na polu bitwy
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przytykać, przykładać
(1.2) zaznajamiać, zbliżać
(2.2) spotykać się, zbliżać się
(2.3) potykać się, ścierać się
antonimy:
(1.1) oddalać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. styk mrz, zestyk mrz, stykówka ż, stycznik mrz, przetykacz mrz, tknięcie n, tykanie n, zetknięcie n, stykanie n, wytknięcie n, wytykanie n, przetknięcie n, przetkanie n, przetykanie n, natknięcie n, natykanie n, potykanie n, potknięcie n
czas. tknąć dk., tykać ndk., stykać ndk., wytknąć dk., wytykać ndk., przetknąć dk., przetkać dk., przetykać ndk., natknąć dk., natykać ndk., potykać się ndk., potknąć się dk.
przym. stykowy, stycznikowy, stykówkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.