tyka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtɨka], AS: [tyka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zgrub. od: tyczka
- (1.2) żerdź, np. ustawiana jako podpora dla roślin
- (1.3) przen. wysoka i szczupła osoba
- (1.4) łow. główna część poroża u jeleniowatych, z której wyrastają odnogi
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp ter. od: tykać
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tyka tyki dopełniacz tyki tyk celownik tyce tykom biernik tykę tyki narzędnik tyką tykami miejscownik tyce tykach wołacz tyko tyki - (2.1) zob. tykać
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) tyka do chmielu / fasoli / pomidorów
- synonimy:
- (1.2) żerdź
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) podpora
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.4) poroże
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tyczkowanie n, tyczkarz m, tyczkarka ż, tyczkarstwo n
- zdrobn. tyczka ż
- czas. tyczkować ndk.
- przym. tyczkowy, tyczkowaty, tykowaty, tyczkarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zgrubień zobacz listę tłumaczeń w haśle: tyczka
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.