tuniski (język polski)
- wymowa:
- IPA: [tũˈɲisʲci], AS: [tũńisʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do miasta Tunis, dotyczący Tunisu, związany z Tunisem, pochodzący z Tunisu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik tuniski tuniska tuniskie tuniscy tuniskie dopełniacz tuniskiego tuniskiej tuniskiego tuniskich celownik tuniskiemu tuniskiej tuniskiemu tuniskim biernik tuniskiego tuniski tuniską tuniskie tuniskich tuniskie narzędnik tuniskim tuniską tuniskim tuniskimi miejscownik tuniskim tuniskiej tuniskim tuniskich wołacz tuniski tuniska tuniskie tuniscy tuniskie - przykłady:
- (1.1) Jeszcze raz mógł zginąć w roku 1985, kiedy w odpowiedzi na kolejne zamachy minister obrony Icchak Rabin, po konsultacji z premierem Szimonem Peresem, dał rozkaz zbombardowania tuniskiej kwatery OWP[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tunetański
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tunis m, tunisyjczyk m, tunisyjka ż, tunetańczyk m, tunetanka ż, Tunezja ż, Tunezyjczyk m, Tunezyjka ż
- przym. tunetański, tunezyjski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Tunis
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) tunisino
- źródła:
- ↑ Piotr Paziński, Portrety, „Gazeta Wyborcza”, 07/10/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.