Tunis (język polski)
Tunis (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈtũɲis], AS: [tũńis], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. stolica Tunezji[1]; zob. też Tunis w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tunis Tunisy dopełniacz Tunisu Tunisów celownik Tunisowi Tunisom biernik Tunis Tunisy narzędnik Tunisem Tunisami miejscownik Tunisie Tunisach wołacz Tunisie Tunisy - przykłady:
- (1.1) Kilkaset osób wzięło udział w pierwszej prorządowej manifestacji w Tunisie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tunisyjczyk m, tunisyjka ż, tunetańczyk m, tunetanka ż, Tunezja ż, Tunezyjczyk m, Tunezyjka ż
- przym. tuniski, tunetański, tunezyjski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tunis
- arabski: (1.1) تونس
- baskijski: (1.1) Tunis
- czeski: (1.1) Tunis
- esperanto: (1.1) Tunizo
- francuski: (1.1) Tunis
- hiszpański: (1.1) Túnez ż
- koreański: (1.1) kor. płd. 튀니스, kor. płn. 뜌니스
- nowogrecki: (1.1) Τύνιδα ż
- ormiański: (1.1) Թունիս
- słowacki: (1.1) Tunis m
- szwedzki: (1.1) Tunis n
- włoski: (1.1) Tunisi ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 563. - ↑ artykuł Prorządowa manifestacja w Tunisie na rp.pl
Tunis (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Tunis
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Tunis (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Tunis (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- (1.1) geogr. Tunis
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Tunis (język francuski)
Tunis (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ty.nis]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) geogr. Tunis[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Tunis” w: Jolanta Sikora-Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2015, ISBN 978-83-63556-23-5, s. 620.
Tunis (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈtuːnɪs]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. Tunis
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das)[1] Tunis dopełniacz (des) Tunis
Tunis'celownik (dem) Tunis biernik (das) Tunis - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tuniser m, Tuniserin ż, Tunesier m
- przym. tunisisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Tunis (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- (1.1) geogr. Tunis
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Tunis dopełniacz Tunisu[1] celownik Tunisu biernik Tunis miejscownik Tunise narzędnik Tunisom - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tunisko n, Tunisan m, Tunisanka ż
- przym. tuniský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Tunis” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.
Tunis (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. Tunis
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Tunis är Tunisiens huvudstad. → Tunis jest stolicą Tunezji.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: stolice krajów Afryki w języku szwedzkim
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.