konsultacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃w̃sulˈtaʦ̑ʲja], AS: [kõũ̯sultacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zasięganie opinii u specjalisty lub rzeczoznawcy^[1]

(1.2) udzielanie rad i wyjaśnień przez specjalistę lub rzeczoznawcę^[1]

(1.3) narada specjalistów lub decydentów przed decyzją w jakiejś sprawie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konsultacja	konsultacje
dopełniacz	konsultacji	konsultacji / przest. konsultacyj[2]
celownik	konsultacji	konsultacjom
biernik	konsultację	konsultacje
narzędnik	konsultacją	konsultacjami
miejscownik	konsultacji	konsultacjach
wołacz	konsultacjo	konsultacje

przykłady:

(1.3) Gmina przed podjęciem decyzji o likwidacji szkoły przeprowadziła konsultacje z kuratorium oświaty i prawnikami, a także w komisjach rady gminy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zasięgnąć konsultacji

(1.2) udzielić konsultacji

(1.3) konsultacje społeczne / międzyresortowe • przeprowadzić / zorganizować konsultacje

synonimy:

(1.1) porada, rada, wskazówka, zalecenie

(1.2) porada, rada, wskazówka, zalecenie

(1.3) debata, konsylium

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konsultant m, konsultantka ż, konsulting m, konsultowanie n

przym. konsultacyjny, konsultancki

czas. konsultować, konsultować się, skonsultować, skonsultować się

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) consultation; (1.2) consultation, advice; (1.3) consultation
• białoruski: (1.1) кансультацыя ż; (1.2) кансультацыя ż; (1.3) нарада ż, кансультацыя ż
• bułgarski: (1.1) консултация ż; (1.2) консултация ż; (1.3) консултация ż
• esperanto: (1.1) konsiliĝo
• kataloński: (1.3) consulta ż
• niemiecki: (1.1) Konsultation ż
• rosyjski: (1.1) консультация ż; (1.2) консультация ż; (1.3) консультация ż
• ukraiński: (1.1) консультація ż; (1.2) консультація ż; (1.3) консультація ż

źródła: