tirowiec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [tʲiˈrɔvʲjɛʦ̑], AS: [tʹirovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. kierowca tira
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tirowiec tirowcy dopełniacz tirowca tirowców celownik tirowcowi tirowcom biernik tirowca tirowców narzędnik tirowcem tirowcami miejscownik tirowcu tirowcach wołacz tirowcu tirowcy - przykłady:
- (1.1) W tym roku tirowcy byli sprawcami już ponad 500 wypadków.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kierowca, szofer
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tir m, TIR m, tirówka ż
- skr. TIR
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. TIR + -owiec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Grzegorz Pawelczyk Konwój śmierci, „Wprost”, nr 43/2000 (934)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.