tirówka (język polski)
tirówka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [tʲiˈrufka], AS: [tʹirufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. prostytutka, której klientami są kierowcy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tirówka tirówki dopełniacz tirówki tirówek celownik tirówce tirówkom biernik tirówkę tirówki narzędnik tirówką tirówkami miejscownik tirówce tirówkach wołacz tirówko tirówki - przykłady:
- (1.1) Z usług tirówek korzystają nie tylko tirowcy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) prostytutka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. TIR m, tirowiec m, tir m
- skr. TIR
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. TIR + -ówka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- tetum: (1.1) feto-lurón
- źródła:
- ↑ Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 228.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.