szofer (język polski)

szofer (1.1) w szoferce
szofer (1.2) przy samochodzie
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zawodowy kierowca
(1.2) przest. osoba kierująca pojazdem samochodowym
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Trzeba ostrzec wszystkich naszych szoferów, by omijali to skrzyżowanie.
(1.2) Zwaliła winę na szofera z syrenki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kierowca
(1.2) automobilista
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szoferka ż
przym. szoferski
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Chauffeur, franc. chauffeur < franc. chauffergrzać, ogrzewać
uwagi:
(1.2) Według autorów Ilustrowanego słownika technicznego dla wszystkich w tym znaczeniu słowo „szofer” było w 1963 r. określane jako niepolecane zarówno w języku technicznym, jak i w mowie potocznej[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Heliodor Chmielewski, Ignacy Baran, Stefan Skupiński, Ilustrowany słownik techniczny dla wszystkich, t. N-Z, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1963, s. 153.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.