tanecznica (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. choreogr. kobieta, której profesją jest taniec
- (1.2) przest. kobieta, która potrafi tańczyć
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tanecznica tanecznice dopełniacz tanecznicy tanecznic celownik tanecznicy tanecznicom biernik tanecznicę tanecznice narzędnik tanecznicą tanecznicami miejscownik tanecznicy tanecznicach wołacz tanecznico tanecznice - przykłady:
- (1.2) Rózia, ich wychowanica, jako najlepsza we włości śpiewaczka i tanecznica, będzie tańcom przewodzić[1].
- (1.2) Jak mewy, białe morza tanecznice, / Na maszcie czasem zawisną znużone, / Tak okręt w porcie zarzucił kotwicę[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tancerka, tańcownica
- (1.2) tancerka, tańcownica
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. taniec mrz
- forma męska tanecznik mos
- przym. taneczny
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: złej tanecznicy fartuch na zawadzie • złej tanecznicy przeszkadza nawet rąbek u spódnicy • złej tanecznicy przeszkadza rąbek spódnicy • złej tanecznicy przeszkadza rąbek u spódnicy • złej tanecznicy zawadza rąbek u spódnicy • złej tanecznicy przeszkadza nawet rąbek u spódnicy • złej tanecznicy zawadza rąbek spódnicy
- etymologia:
- pol. tanecznik + -a
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tancerka
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tancerka
- źródła:
- ↑ Gustaw Zieliński, Czarnoksiężnik Twardowski (wyd. 1901)
- ↑ Władysław Bukowiński, Na greckiej fali (wyd. 1906)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.