przewodzić (język polski)

wymowa:
IPA: [pʃɛˈvɔʥ̑iʨ̑], AS: [pševoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) kierować kimś lub jakąś działalnością; dowodzić, stać na przywództwie
(1.2) fiz. być przewodnikiem prądu, ciepła, drgań akustycznych
odmiana:
koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Komendant przewodzi swojemu oddziałowi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prowadzić, rozkazywać
antonimy:
(1.2) izolować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przewodniczący m, przewodnicząca ż, przewodnik m, przewodniczka ż, przewodzenie n, wodzenie n, dowodzenie n
czas. wodzić ndk., dowodzić ndk.
przym. przewodnicki, przewodnikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.