tam-tam (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. instrument perkusyjny z grupy idiofonów; zob. też tam-tam (bęben szczelinowy) w Wikipedii
(1.2) muz. azjatycki instrument perkusyjny o cienkiej, metalowej tarczy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Zagrała orkiestra, złożona z dziwacznych instrumentów wschodnich: dutar, kobz, czibizgów, tam-tamów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bęben
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tam-tamista mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Juljusz Verne: Kurjer carski (tłum. Leo Belmont, wyd. 1926)

tam-tam (język włoski)

wymowa:
IPA: /tam.ˈtam/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. tam-tam
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
alternatywna pisownia: tamtam
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.