suwenir (język polski)
- wymowa:
- IPA: [suˈvɛ̃ɲir], AS: [suvẽńir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. drobny pamiątkowy upominek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik suwenir suweniry dopełniacz suweniru / suwenira[1] suwenirów celownik suwenirowi suwenirom biernik suwenir suweniry narzędnik suwenirem suwenirami miejscownik suwenirze suwenirach wołacz suwenirze suweniry - przykłady:
- (1.1) — Ja rozumiem — powiada Tata — że chcesz suwenir od lubego mieć dzień i noc przy sobie, ale czy nie mogłabyś napisać o coś portatywniejszego?[2]
- (1.1) Mamie przywiozłem z Krakowa cztery suweniry: dwa magnesy, maskotkę i pocztówkę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wręczać suweniry
- synonimy:
- (1.1) souvenir
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) upominek, podarunek, pamiątka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. souvenir
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) souvenir
- białoruski: (1.1) сувенір m
- francuski: (1.1) souvenir m
- niemiecki: (1.1) Souvenir n
- rosyjski: (1.1) сувенир m
- szwedzki: (1.1) suvenir w
- ukraiński: (1.1) сувенір m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.