surrealizm (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌsurːɛˈalʲism̥], AS: [su•realʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.akc. pob.gemin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) liter. szt. kierunek artystyczny w literaturze i sztuce, ukształtowany w latach dwudziestych XX w., w założeniu którego wyrażano swoje wnętrze, podświadomość, wizje, sny, halucynacje itp. w oderwaniu od rzeczywistości; zob. też surrealizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nadrealizm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. surrealista m, surrealistka ż, realność ż
przym. surrealistyczny
przysł. surrealistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. surréalisme
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.