halucynacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌxaluʦ̑ɨ̃ˈnaʦ̑ʲja], AS: [χalucỹnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) psych. odbierane zmysłami wrażenie czegoś, co nie istnieje, z przekonaniem, że jest rzeczywiste; zob. też halucynacje w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	halucynacja	halucynacje
dopełniacz	halucynacji	halucynacji / przest. halucynacyj[1]
celownik	halucynacji	halucynacjom
biernik	halucynację	halucynacje
narzędnik	halucynacją	halucynacjami
miejscownik	halucynacji	halucynacjach
wołacz	halucynacjo	halucynacje

przykłady:

(1.1) Po zjedzeniu pewnych gatunków grzybów mogą pojawić się halucynacje.

składnia:

kolokacje:

(1.1) halucynacja czuciowa / słuchowa / wzrokowa / węchowa / smakowa • wywoływać / wywołać halucynacje • mieć / miewać halucynacje • doznawać / doznać halucynacji

synonimy:

(1.1) majaczenie, majak, mara, omam, przywidzenie, widzenie, wizja, zwid^[2]

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) złudzenie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. halunek m

przym. halucynacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. hallucinatio → urojenie^[3]

uwagi:

często spotykane w liczbie mnogiej

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hallucination
• baskijski: (1.1) haluzinazio
• białoruski: (1.1) галюцынацыя ż
• bułgarski: (1.1) халюцинация ż
• chorwacki: (1.1) halucinacija ż
• esperanto: (1.1) halucino
• francuski: (1.1) hallucination ż
• hiszpański: (1.1) alucinación ż
• litewski: (1.1) haliucinacija ż
• łaciński: (1.1) hallucinatio ż
• niemiecki: (1.1) Halluzination ż
• nowogrecki: (1.1) παραίσθηση ż
• portugalski: (1.1) alucinação ż
• rosyjski: (1.1) галлюцина́ция ż
• ukraiński: (1.1) галюцинація ż
• włoski: (1.1) allucinazione ż

źródła: