superlatiwus (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. najwyższy stopień przymiotnika i przysłówka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik superlatiwus superlatiwy dopełniacz superlatiwu superlatiwów celownik superlatiwowi superlatiwom biernik superlatiwus superlatiwy narzędnik superlatiwem superlatiwami miejscownik superlatiwie superlatiwach wołacz superlatiwie superlatiwy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) stopień najwyższy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. superlativus[1]
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia superlatyw, superlativus
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: superlatyw
- źródła:
- ↑
Hasło „superlatyw” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.