superlativus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) najwyższy
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) gram. superlatyw, stopień najwyższy przymiotnika lub przysłówka
- odmiana:
- superlativ|us, ~i; (deklinacja II)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) gradus superlativus
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. superlatus (superlātus) z łac. superferre
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.