suczynka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rzad. zdrobn. od: suka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik suczynka suczynki dopełniacz suczynki suczynek celownik suczynce suczynkom biernik suczynkę suczynki narzędnik suczynką suczynkami miejscownik suczynce suczynkach wołacz suczynko suczynki - przykłady:
- (1.1) Psie wesele rozpierzcha się na wszystkie strony, a suczynka, skamląc żałośnie i zapadając się po brzuch w śnieżnym pyle, pędzi do naszego wykrotu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. suczka ż, suczysko n, suka ż
- przym. suczy, sukowaty
- przysł. suczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. suka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: suka
- źródła:
- ↑ Zbigniew Żakiewicz Wilio, w głębokościach morza, Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1993, ISBN 8303035711, s. 31
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.