smuga (język polski)
smugi (1.1) światła
smuga (1.1) dymu
.jpg.webp)
smuga (1.1) kondensacyjna
- wymowa:
- , IPA: [ˈsmuɡa], AS: [smuga]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wąski pasek dymu, światła, cienia, piany lub ognia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik smuga smugi dopełniacz smugi smug celownik smudze smugom biernik smugę smugi narzędnik smugą smugami miejscownik smudze smugach wołacz smugo smugi - przykłady:
- (1.1) Płynący statek zostawia za sobą kilwater – smugę zmąconej wody.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. smużenie n
- zdrobn. smużka ż
- czas. smużyć
- przym. smugowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) streak, trail
- hiszpański: (1.1) estela ż, rastro ż
- rosyjski: (1.1) полоса ż
- słowacki: (1.1) šmuha ż
- ukraiński: (1.1) смуга ż
- źródła:
- ↑ Didier Decoin, Pokojówka z Titanica, ISBN 83-85549-01-3.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.