skop (język polski)

wymowa:
IPA: [skɔp], AS: [skop]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zootechn. wykastrowany baran

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) hist. danina dla władcy za czasów Piastów[1]
(2.2) przest. lub techn. ilość ziemi przeznaczona do skopania[1]
(2.3) gw. zob. szkop (pojemnik, naczynie z jednym uchem, wykonane metodą bednarską)

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 2. os. lp, rozk. od: skopać
odmiana:
(1.1)
(2.2)
przykłady:
(1.1) A jagniak wełnę ma, jakiej skop nie da![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. szkop[1], st.pol. skopiec[1]
(2.3) st.pol. szkopiec[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. skopowina ż; zdrobn. skopek[3][1], szkopik[1]; przym. skopowy
(2.3) rzecz. zdrobn. szkopek[1], szkopka[1], skopek[1], gw. skopecek[1], gw. skopecyk[1]
związki frazeologiczne:
etymologia:
(2.2) pol. skopać[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) wether
  • czeski: (1.1) skopec m
  • duński: (1.1) bede w
  • kaszubski: (1.1) skòp m
  • łaciński: (1.1) vervex m
  • niemiecki: (1.1) Hammel m, Schöps m
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skop” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 161.
  2. Maria Konopnicka: Pan Balcer w Brazylii
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „skopek” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.