skarbczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈskarpʧ̑ɨk], AS: [skarpčyk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od skarbiec
- (1.2) zbiór czegoś cennego, również niematerialnego
- (1.3) gw. (Górny Śląsk) książeczka do nabożeństwa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skarbczyk skarbczyki dopełniacz skarbczyka skarbczyków celownik skarbczykowi skarbczykom biernik skarbczyk skarbczyki narzędnik skarbczykiem skarbczykami miejscownik skarbczyku skarbczykach wołacz skarbczyku skarbczyki - przykłady:
- (1.2) To kwestia godzin. Jeszcze kilka i ten skarbczyk wspomnień i doświadczeń rozpłynie się w nicości[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skarbówka ż, skarbnik m, skarbniczka ż, skarb m, skarbiec n, zaskarbianie n, zaskarbienie n, podskarbi m, skarbonka ż, skarbnica ż
- czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.
- przym. skarbcowy, skarbowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) pol. skarbiec + -yk
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Doris Lessing, Opowieści afrykańskie, wyd. Albatros, 2008, s. 35, tłum. Jacek Manicki, Krzysztof Obłucki.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.