sfiorire (język włoski)

wymowa:

IPA: /sfjo.ˈri.re/

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) bot. przekwitnąć

(1.2) przen. przekwitnąć, stracić świeżość, młodość

odmiana:

przykłady:

(1.1) Le rose sono sfiorite dopo un giorno. → Róże przekwitły po jednym dniu.

(1.2) La sua bellezza è sfiorita molto presto. → Jej uroda przekwitła bardzo szybko.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) appassire, avvizzire

(1.2) decadere, declinare, imbruttire, invecchiare, sciuparsi

antonimy:

(1.1) fiorire, sbocciare

(1.2) abbellirsi, ringiovanire

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. floricoltura ż, fioraia ż, fioraio m, fiorame m, fiore m, fiorellino m, fioreria ż, fioretta ż, fiorettatura ż, fiorettista m ż, fioretto m, fioriera ż, fiorile m, fiorino m, fiorista m ż, fiorita ż, fioritura ż, fiorone m, fiorume m, infioramento m, infiorata ż, infiorazione ż, infiorescenza ż, infiorettatura ż, sfioramento m, sfioratore m, sfioratura ż, sfiorettatura ż, sfioritura ż

czas. fiorare, fiorettare, fiorire, infiorare, infiorarsi, infiorettare, sfiorare, sfiorettare

przym. fiorale, fiorato, fiorente, fiorile, fiorito, fioronato, infiorescenziale, sfiorito

przysł. fiorentemente, fioritamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. s- + fiorire

uwagi:

źródła: