fioraio (język włoski)

fioraio (1.1)
wymowa:
IPA: /fjo.ˈra.jo/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hand. kwiaciarz, sprzedawca kwiatów
(1.2) roln. kwiaciarz, hodowca kwiatów
odmiana:
(1.1-2) lp fioraio; lm fiorai
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) negozio del fioraiokwiaciarnia
synonimy:
(1.1) fiorista
(1.2) fiorista
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. floricoltura ż, fioraia ż, fiorame m, fiore m, fiorellino m, fioreria ż, fioretta ż, fiorettatura ż, fiorettista m ż, fioretto m, fioriera ż, fiorile m, fiorino m, fiorista m ż, fiorita ż, fioritura ż, fiorone m, fiorume m, infioramento m, infiorata ż, infiorazione ż, infiorescenza ż, infiorettatura ż, sfioramento m, sfioratore m, sfioratura ż, sfiorettatura ż, sfioritura ż
czas. fiorare, fiorettare, fiorire, infiorare, infiorarsi, infiorettare, sfiorare, sfiorettare, sfiorire
przym. fiorale, fiorato, fiorente, fiorile, fiorito, fioronato, infiorescenziale, sfiorito
przysł. fiorentemente, fioritamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. fiore + -aio
uwagi:
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Włoski - Zawody
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.