fioretto (język włoski)

fioretto (1.1)

wymowa:

IPA: /fjo.ˈret.to/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. kwiatuszek

(1.2) jęz. muz. ozdobnik

(1.3) najwyższa jakość

(1.4) kośc. ofiara lub pokuta (na cześć świętego)

(1.5) sport. floret

(1.6) górn. żerdź wiertnicza

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: fiorettare

odmiana:

(1.1-6) lp fioretto; lm fioretti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) fioretti retorici → ozdobniki retoryczne

(1.3) il fioretto della lana → wełna w najlepszym gatunku

synonimy:

(1.1) fiorellino

(1.2) fiorettatura, fioritura, infiorettatura

(1.3) crema, fiore, firmamento, gotha, meglio

(1.6) pistoletto

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. floricoltura ż, fioraia ż, fioraio m, fiorame m, fiore m, fiorellino m, fioreria ż, fioretta ż, fiorettatura ż, fiorettista m ż, fioriera ż, fiorile m, fiorino m, fiorista m ż, fiorita ż, fioritura ż, fiorone m, fiorume m, infioramento m, infiorata ż, infiorazione ż, infiorescenza ż, infiorettatura ż, sfioramento m, sfioratore m, sfioratura ż, sfiorettatura ż, sfioritura ż

czas. fiorare, fiorettare, fiorire, infiorare, infiorarsi, infiorettare, sfiorare, sfiorettare, sfiorire

przym. fiorale, fiorato, fiorente, fiorile, fiorito, fioronato, infiorescenziale, sfiorito

przysł. fiorentemente, fioritamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-4) zdrobn. od wł. fiore + -etto

(1.5-6) wł. fiore + -etto

uwagi:

źródła: