fioretta (język włoski)

fioretta (1.1)
wymowa:
IPA: /fjo.ˈret.ta/,
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pleśń na powierzchni wina[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: fiorettare
(2.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: fiorettare
odmiana:
(1.1) lp fioretta; lm fiorette
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fiore
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. floricoltura ż, fioraia ż, fioraio m, fiorame m, fiore m, fiorellino m, fioreria ż, fiorettatura ż, fiorettista m ż, fioretto m, fioriera ż, fiorile m, fiorino m, fiorista m ż, fiorita ż, fioritura ż, fiorone m, fiorume m, infioramento m, infiorata ż, infiorazione ż, infiorescenza ż, infiorettatura ż, sfioramento m, sfioratore m, sfioratura ż, sfiorettatura ż, sfioritura ż
czas. fiorare, fiorettare, fiorire, infiorare, infiorarsi, infiorettare, sfiorare, sfiorettare, sfiorire
przym. fiorale, fiorato, fiorente, fiorile, fiorito, fioronato, infiorescenziale, sfiorito
przysł. fiorentemente, fioritamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) wł. fiore
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.