słowiczy (język polski)

wymowa:
IPA: [swɔˈvʲiʧ̑ɨ], AS: [su̯ovʹičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący słowika, odnoszący się do słowika

przymiotnik jakościowy

(2.1) charakterystyczny dla słowika; taki jak u słowika
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Słowicze śpiewy umilały noce […].[1]
(2.1) Stój, stójodpowiehardy młokosie, • Pomnę, co ojciec rzekł stary: • Słowicze wdzięki w mężczyzny głosie, • A w sercu lisie zamiary […]” (A. Mickiewicz: Świtezianka)
składnia:
kolokacje:
(1.1) słowiczy śpiew / głos • słowicze trele
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słowik m, słowiczek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. E. Orzeszkowa: Nad Niemnem
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.