rzeźnicki (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z rzeźnictwem, dotyczący rzeźnictwa

przymiotnik dzierżawczy

(2.1) należący do rzeźnika
odmiana:
(1.1) (2.1)
przykłady:
(2.1) Taż proszę państwa, to jest regularne pyskobicie, jakiego nawet w naszym rzeźnickim fachu nie znają![1]
(2.1) Powiedzmy odrazu, że był to skład rzeźnicki jednego z największych i najbogatszych rzeźników miejscowych[2].
składnia:
kolokacje:
(2.1) nóż / sklep / tasak / topór / zakład rzeźnicki • jatka rzeźnicka
synonimy:
(1.1) rzeźniczy
(2.1) rzeźniczy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzeźnia ż, obrzezanie n, rzeźniczka ż, rzeźnictwo n, rzeźnik mos
przym. rzeźniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rzeźnik + -y
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Józef Wilhelm Rappaport, „Otello“ w Ryczywole (wyd. 1946)
  2. Jerzy Bandrowski, Powiastka o kocie morskim (wyd. 1930)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.