topór (język polski)
topór (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈtɔpur], AS: [topur]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) narzędzie składające się z drewnianego trzonka i metalowego ostrza, służące np. do rąbania drewna lub mięsa, a dawniej także jako broń; zob. też topór w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik topór topory dopełniacz topora toporów celownik toporowi toporom biernik topór topory narzędnik toporem toporami miejscownik toporze toporach wołacz toporze topory - przykłady:
- (1.1) Kat odrąbał skazańcowi głowę jednym uderzeniem topora.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) siekiera
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. toporność ż
- zdrobn. toporek m
- zgrub. toporzysko n
- przym. toporny
- przysł. topornie
- związki frazeologiczne:
- pójść pod topór • wykopać/zakopać topór wojenny • oddać głowę pod topór
- etymologia:
- prasł. *toporъ → siekiera; brana jest pod uwagę możliwość zapożyczenia z prairański *tapara → siekiera, topór (por. średnioperskie tabrak, pers. teber, kurdyjskie tefer → siekiera)[1]
- por. białor. тапор, ros. топор, ukr. топі́р, słc. topor
- inną hipotezą jest pochodzenie z jęz. węg.[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) sëpatë
- angielski: (1.1) axe
- arabski: (1.1) بلطة ż, فأس m
- azerski: (1.1) balta
- baskijski: (1.1) aizkora
- baszkirski: (1.1) балта
- białoruski: (1.1) тапор m
- bośniacki: (1.1) sjekira ż
- bułgarski: (1.1) брадва ż
- chorwacki: (1.1) sjekira ż
- czeski: (1.1) sekera ż
- duński: (1.1) økse w
- esperanto: (1.1) toporo, hakilo
- estoński: (1.1) kirves
- francuski: (1.1) hache ż
- galicyjski: (1.1) machado m
- gudźarati: (1.1) કુહાડો m (kuhāḍō)
- hindi: (1.1) कुल्हाड़ी ż (kulhāṛī)
- hiri motu: (1.1) ira
- hiszpański: (1.1) hacha ż
- islandzki: (1.1) öxi ż
- jidysz: (1.1) האַק ż (hak)
- karaczajsko-bałkarski: (1.1) балта
- kaszubski: (1.1) topór m
- kataloński: (1.1) destral ż
- kazachski: (1.1) балта
- litewski: (1.1) kirvis m
- łaciński: (1.1) securis ż
- łotewski: (1.1) cirvis m
- macedoński: (1.1) секира ż
- maltański: (1.1) mannara ż
- mongolski: (1.1) сүх
- niemiecki: (1.1) Axt ż, Beil n
- norweski (bokmål): (1.1) øks m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) øks ż
- nowogrecki: (1.1) πέλεκυς m
- portugalski: (1.1) machado m
- rosyjski: (1.1) топор m
- rumuński: (1.1) topor n
- serbski: (1.1) секира ż
- słowacki: (1.1) sekera ż
- słoweński: (1.1) sekira ż
- szkocki: (1.1) aix
- szwedzki: (1.1) yxa w
- turecki: (1.1) balta
- ukraiński: (1.1) топір m
- uzbecki: (1.1) bolta
- węgierski: (1.1) fejsze
- wilamowski: (1.1) ākys ż, baeił n, ba̐jł n
- włoski: (1.1) scure ż, ascia ż, mannaia ż
- źródła:
topór (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.